Ziekte van Dupuytren

Ziekte van Dupuytren

De ziekte van Dupuytren, ook wel bekend als de contractuur van Dupuytren, wordt gekenmerkt door de vorming van bindweefselverhardingen in de handpalm en vingers, wat op lange termijn kan leiden tot beperkte strekbaarheid van de vingers.

Afspraak maken

Beschrijving van de aandoening

Deze aandoening ontstaat wanneer bindweefselverhardingen, noduli genoemd, zich ontwikkelen in de palmaire aponeurose, het platte witte vlies in de handpalm rondom de buigpezen naar de vingers. Na verloop van tijd leiden deze verhardingen tot de vorming van bindweefselstrengen die de vingers in een gebogen positie trekken, resulterend in een flexiecontractuur. Hoewel de ringvinger en pink vaak zijn aangetast, kunnen ook andere vingers symptomen vertonen, en de klachten kunnen zich voordoen in beide handen.

Oorzaak en ontstaanswijze

De ziekte ontwikkelt zich geleidelijk, beginnend met lichte verhardingen die evolueren tot noduli in de handpalm en vingers. Over de oorzaken is weinig bekend, maar ontsteking, trauma en genetische factoren lijken een rol te spelen. Genetische aanleg, diabetes, alcoholisme, roken, hoog cholesterol, leveraandoeningen, HIV, het gebruik van anti-epileptica, en een blanke huidskleur verhogen het risico. Het treft vaker mannen boven de 30 jaar.

Klachten en verschijnselen: symptomen

Symptomen omvatten stugge bindweefselstrengen of harde knobbels in de handpalm, vaak niet pijnlijk maar met mogelijke pijnklachten bij handgebruik. Strengen lopen naar de vingers, meestal naar de pink en ringvinger. In de loop van maanden tot jaren kunnen de handpalm en vingers kromtrekken, met stijve gewrichten en in sommige gevallen verminderd gevoel door zenuwbeklemming.

Afspraak maken

Diagnose

Een arts kan de diagnose stellen op basis van een vraaggesprek en lichamelijk onderzoek. De ernst van de ziekte wordt vaak ingedeeld op basis van de kromstand van de vingers.

Behandeling en herstel

Aangezien de oorzaak onbekend is, richt de behandeling zich op symptoombestrijding. Fysiotherapie, spalken, injecties, percutane fasciotomie (doorprikken en doorsnijden met een naald), en operatieve ingrepen kunnen worden overwogen, hoewel de klachten na verloop van tijd vaak terugkeren. De ziekte van Dupuytren kan niet volledig worden genezen.