Ziekte van Calvé-Legg-Perthes - Avasculaire necrose van de femurkop

Ziekte van Calvé-Legg-Perthes

De Ziekte van Calvé-Legg-Perthes is een heupaandoening die voorkomt bij kinderen tussen 3 en 11 jaar. Het kenmerkt zich door pijn in de lies, knie of heup, evenals een verstoord looppatroon, vaak resulterend in mank lopen. Deze aandoening komt vier keer vaker voor bij jongens dan bij meisjes en is vernoemd naar de drie doktoren die het in 1910 vrijwel gelijktijdig ontdekten. Het vertoont gelijkenissen met de minder ernstige heupontsteking coxitis fugax.

Afspraak maken

Beschrijving van de aandoening

De Ziekte van Calvé-Legg-Perthes ontstaat door problemen met de bloedtoevoer naar de heupkop, die zich vormt tijdens de kinderjaren. In de beginfase bestaat de heupkop grotendeels uit kraakbeen en een groeischijf. Verstoorde bloedvoorziening resulteert in ontwikkelingsproblemen in de groei van de heup. De heupkop kan gedeeltelijk of volledig afsterven, waarop het lichaam reageert door nieuw bot aan te maken en afgestorven bot op te ruimen. Het nieuwe bot is echter zwak, wat leidt tot vervorming van het heupgewricht.

Oorzaak en ontstaanswijze

De oorzaak van het doorbloedingsprobleem is onbekend, en onderzoek naar erfelijke factoren, leefomstandigheden, ontwikkeling en roken heeft geen verklaring opgeleverd. De Ziekte van Calvé-Legg-Perthes komt vaker voor bij jongens, meestal slechts aan één heup (90% van de gevallen). Het ontstaat tussen het derde en elfde levensjaar en duurt doorgaans 2 tot 5 jaar.

Klachten en verschijnselen: symptomen

De ziekte ontwikkelt zich geleidelijk, waarbij in de eerste fase weinig tot geen klachten voorkomen. Klachten manifesteren zich vaak pas wanneer de vorm van de heupkop verandert. Symptomen zijn onder andere pijn in de lies, heup of knie, mank lopen, soms weigering om te staan of lopen, beperkingen bij zijwaarts heffen en draaibewegingen van het bovenbeen, en mogelijk een waargenomen verschil in beenlengte.

Afspraak maken

Diagnose

De diagnose wordt gesteld door middel van een vraaggesprek met het kind en de ouders, lichamelijk onderzoek en aanvullend onderzoek. Röntgenfoto's worden vaak gebruikt om de ernst van de vervorming te beoordelen, en in sommige gevallen kan een MRI-scan worden overwogen voor gedetailleerdere informatie.

Behandeling en herstel

Rust voor de heup is cruciaal, met beperking van lichamelijke activiteiten om het bot de kans te geven te herstellen. Behandeling omvat pijnbestrijding en het vergroten van de beweeglijkheid van het heupgewricht. Opties omvatten kinderfysiotherapie, tractiebehandeling, het gebruik van een spreidbeugel, chirurgische ingrepen zoals pandakplastiek, en ondersteunende maatregelen zoals een rolstoel, krukken, of een beugel/spreidbroek. Het herstel hangt af van de leeftijd, met jongere kinderen die doorgaans beter herstellen dan oudere kinderen, die vaker langdurige heupproblemen kunnen ervaren, waaronder artrose op jonge leeftijd.