Thoracic-outlet syndroom (TOS) / schoudergordelsyndroom / neurovasculair compressie syndroom

Thoracic-outlet syndroom

Het thoracic-outlet syndroom (TOS) vormt een overkoepelende term voor aandoeningen waarbij een vaatzenuwbundel in het schoudergebied bekneld raakt, wat leidt tot problemen in het gebied waarnaar de vaatzenuwbundel zich uitstrekt, meestal in de arm en de hand. Deze vaatzenuwbundel, die vanuit de nek- en borstholte naar de arm loopt, kan op verschillende locaties bekneld raken, waardoor zenuwsignalen worden verstoord en de bloedstroom wordt belemmerd.

Afspraak maken

Beschrijving van de aandoening

Bij het thoracic-outlet syndroom worden specifieke namen gebruikt voor elk punt waar de vaatzenuwbundel bekneld kan raken, zoals het scalenus syndroom (inklemming tussen de scalenus spieren), het halsribsyndroom (inklemming door extra ribben in de hals), het costoclaviculair syndroom (inklemming tussen de eerste rib en het sleutelbeen), en het hyperabductiesyndroom (inklemming onder de pectoralis minor spier tijdens het heffen van de arm).

Oorzaak en ontstaanswijze

Het thoracic-outlet syndroom kan verschillende oorzaken hebben, afhankelijk van de lichaamsbouw en houding van een persoon. Personen die langdurig in dezelfde houding werken, lopen een verhoogd risico op deze aandoening.

Klachten en verschijnselen: symptomen

Het syndroom kan verschillende symptomen veroorzaken, zoals vermoeidheidsgevoel, kou, zwelling, pijn bij activiteiten boven schouderhoogte, opgezwollen aders, zwakkere hartslag in de pols, en tintelingen, prikkelingen, een doof gevoel of krachtverlies in de arm, hand en vingers.

Afspraak maken

Diagnose

Er is momenteel geen algemene standaard voor de diagnose van het thoracic-outlet syndroom. Fysiotherapeutische tests, samen met de klachten van de patiënt, kunnen leiden tot een verdenking van de aandoening. In sommige gevallen kan een röntgenfoto de fysieke afwijking die tot de beknelling van de vaatzenuwbundel leidt aantonen.

Behandeling en herstel

De behandeling richt zich op het verminderen van de beknelling van de vaatzenuwbundel, vaak door middel van fysiotherapie, waarbij dagelijkse oefeningen worden aanbevolen en de algehele lichamelijke conditie wordt behouden. Houdingsinstructies en tapetechnieken worden ook toegepast. In sommige gevallen kan een operatieve ingreep worden overwogen om de beknelling op te heffen.