Lumbale kanaalstenose

Lumbale kanaalstenose

Bij een lumbale kanaalstenose is het wervelkanaal vernauwd, wat kan leiden tot beknelling van een of meer zenuwwortels, resulterend in pijn in de benen tijdens het lopen, ook bekend als neurogene claudicatio.

Afspraak maken

Beschrijving van de aandoening

De lumbale wervelkolom, gevormd door de wervels in de onderrug, heeft een centraal, langwerpig kanaal waarin een bundel zenuwen loopt. Bij een lumbale kanaalstenose is dit kanaal vernauwd, wat kan leiden tot beknelling van de zenuwwortels en klachten in het betreffende zenuwgebied.

Oorzaak en ontstaanswijze

Een vernauwing van het wervelkanaal kan aangeboren zijn of geleidelijk ontstaan, vooral bij mensen boven de 50 jaar. Artrose, een uitpuilende tussenwervelschijf, verdikking of plooiing van een bandstructuur (ligamentum flavum) in het wervelkanaal, inzakkende wervels, tumoren, infecties en gebroken wervels behoren tot mogelijke oorzaken.

Klachten en verschijnselen: symptomen

Patiënten ervaren vaak langdurige rugklachten, gevolgd door typische klachten in de benen. Symptomen van een lumbale kanaalstenose omvatten pijn en vermoeidheid in de benen, optredend na enige tijd lopen of staan, evenals prikkelingen, tintelingen, doof gevoel en krachtverlies in de benen. In sommige gevallen kunnen blaasstoornissen optreden. De klachten verergeren bij het maken van een holle onderrug, terwijl zitten met een ronde rug en bukken doorgaans direct verlichting bieden. Fietsen is over het algemeen goed verdraagbaar.

Afspraak maken

Diagnose

De diagnose wordt gesteld op basis van een vraaggesprek over de klachten, aangevuld met lichamelijk onderzoek. Beeldvormende technieken zoals röntgenfoto's, een CT-scan of een MRI kunnen behulpzaam zijn bij het visualiseren van de vernauwing en het bepalen van de exacte locatie.

Behandeling en herstel

Bij vernauwing veroorzaakt door veroudering wordt conservatieve behandeling aanbevolen. Patiënten vermijden activiteiten die klachten opwekken en krijgen houdingsadviezen om de onderrug minder hol te houden. Korsetten, braces, medicijnen, corticosteroïdinjecties en tractie behoren tot mogelijke behandelingen. Niet-rokers hebben een grotere kans op succesvolle conservatieve behandeling. Als conservatieve benaderingen niet effectief zijn, kan een operatieve behandeling worden overwogen om meer ruimte in het wervelkanaal te creëren en de druk op de zenuwwortel(s) te verminderen of op te heffen.