Longembolie - Afsluiting van een longslagader

Longembolie

Bij een longembolie is een longslagader geblokkeerd, meestal door de aanwezigheid van een bloedstolsel. Dit heeft negatieve gevolgen voor de zuurstofopname in de longen en leidt tot benauwdheidsklachten. Vanwege de variabele ernst van de symptomen wordt de diagnose vaak over het hoofd gezien.

Afspraak maken

Beschrijving van de aandoening

Een embolie is een afsluiting van een ader of slagader, meestal veroorzaakt door een elders gevormd bloedstolsel. In zeldzame gevallen kan de obstructie ook ontstaan door een luchtbel (bij het aanprikken van een bloedvat) of andere vormen van verstopping. Bij een longembolie bevindt de blokkade zich in een van de longslagaders, die zuurstofarm bloed door de longen voert. Deze slagader vertakt zich in steeds kleinere bloedvaten, waar het risico op een embolie het grootst is.

Als gevolg van de obstructie neemt de bloedtoevoer achter de blokkade af, waardoor het bloed in de longen minder efficiënt van zuurstof wordt voorzien. Dit resulteert in een lager zuurstofgehalte (saturatie) in het bloed.

Oorzaak en ontstaanswijze

Een longembolie ontstaat meestal door de vorming van een bloedprop in de grote aders van het bovenbeen of het bekken (trombose). Deze prop kan losraken en via de bloedsomloop naar de longen reizen. Risicofactoren voor het ontstaan van een longembolie zijn onder andere onvoldoende beweging, obesitas, kanker, grote buikoperaties, zwangerschap en ernstige astma.

Klachten en verschijnselen: symptomen

De symptomen kunnen sterk variëren in ernst. Mogelijke klachten van een longembolie zijn kortademigheid, versnelde ademhaling, pijn op de borst die erger wordt tijdens het ademhalen, hoesten, verhoogde hartslag, het ophoesten van bloed, blauwe verkleuring van de lippen en/of vingers, en in ernstige gevallen bewusteloosheid. In zeldzame gevallen kan een groot bloedstolsel fataal de toegang naar de longen blokkeren.

Afspraak maken

Diagnose

De arts beoordeelt de klachten en bepaalt of deze mogelijk door een longembolie worden veroorzaakt. Bij vermoedens van een longembolie wordt de patiënt doorverwezen voor een CT-scan met contrastvloeistof, waardoor de longslagaders en hun vertakkingen zichtbaar worden. Bloedonderzoek kan ook worden uitgevoerd om de kans op een longembolie in te schatten.

Behandeling en herstel

De behandeling omvat vaak antistollingsmedicatie om de bestaande stolsels te beperken en de vorming van nieuwe stolsels te voorkomen. In ernstige gevallen kan trombolyse worden uitgevoerd om het stolsel op te lossen.