Epifysiolysis capitis femoris - Afglijden van de heupkop

Epifysiolysis capitis femoris

Epifysiolysis capitis femoris is een heupaandoening waarbij de heupkop van het dijbeen afglijdt. Deze aandoening manifesteert zich vaak bij kinderen in de leeftijd van 10 tot 15 jaar en kan zowel in één been als in beide benen optreden. Door de zeldzaamheid van deze aandoening wordt deze soms over het hoofd gezien, en het risico lijkt hoger te zijn bij kinderen met fors overgewicht of zeer lange, magere kinderen, waarbij jongens vaker getroffen worden dan meisjes.

Afspraak maken

Beschrijving van de aandoening

Epifysiolysis capitis femoris doet zich doorgaans voor tijdens perioden van snelle groei, kort na het begin van de puberteit. De aandoening ontstaat door een onverklaarbare verzwakking van de groeischijf onder de heupkop, wat resulteert in een omhoog en naar voren schuiven van het dijbeen ten opzichte van de heupkop. Dit kan plotseling of geleidelijk gebeuren en is niet meer mogelijk zodra het kind is uitgegroeid en de groeischijf is verbeend.

Oorzaak en ontstaanswijze

De acute vorm kan optreden na een ongeluk of val, terwijl de chronische variant zich geleidelijk ontwikkelt met mildere klachten die soms onterecht als overbelastingsblessures worden geïnterpreteerd.

Klachten en verschijnselen: symptomen

Typerende symptomen zijn mank lopen, pijn in de heup, lies, bovenbeen of knie, en in ernstige gevallen kan het kind niet meer op het aangedane been steunen. Een beenlengteverschil is merkbaar, waarbij het aangedane been iets korter is en de voet naar buiten wijst door de naar buiten gedraaide heup.

Afspraak maken

Diagnose

De diagnose wordt gesteld op basis van het patiëntenverhaal en lichamelijk onderzoek, waar verminderde beweeglijkheid en pijn in de heup worden waargenomen. Röntgenfoto's bieden zekerheid en tonen de afgegleden heupkop bij aanwezigheid van epifysiolysis capitis femoris.

Behandeling en herstel

Bij ernstig afglijden van de heupkop, wat artrose kan veroorzaken, is een operatie onvermijdelijk. Deze ingreep omvat het operatief vastzetten van de heupkop aan het dijbeen met schroeven om verdere afglijding te voorkomen. Over het algemeen heeft dit geen langetermijngevolgen voor de functie van de heup.